enarfrdehiitjakoptes

Kopenhaga, Dania

Adres miejsca: Kopenhaga, Dania - (Pokaż mapę)
Kopenhaga, Dania
Kopenhaga, Dania

Kopenhaga – Wikipedia

Wczesna historia XVI i XVII wiek[edytuj]. Dekady powojenne Administracja[edytuj]. Administracja[edytuj]. Planowanie środowiskowe Demografia i społeczeństwo Jakość życia[edytuj]. Parki, ogrody i ogrody zoologiczne [edytuj]. Zabytki według okręgu[edytuj]. Christianshavn[edytuj]. Frederiksberg

Kopenhaga (/.koUp@n'heIg@n) -'ha-/ KOH–p@n–HAY-g@n -HAH– lub /'koUp@nheIg@n -ha-/ KOH–p@n–siano -g@n -hah– [6] Duński: Kobenhavn (khopm'haw?) (słuchaj) jest stolicą Danii i najbardziej zaludnionym. Miasto liczyło szacunkowo 805,402 20 mieszkańców na dzień 2022 stycznia 644,431 r. (103,608 42,723 mieszkańców w gminie Kopenhaga; 14,640 3 mieszkańców w gminie Frederiksberg; 7 8 mieszkańców w gminie Tarnby i 1,336,982 2,057.142 mieszkańców w gminie Dragor). [XNUMX][XNUMX][XNUMX] Jest to serce większego obszaru miejskiego Kopenhagi (XNUMX XNUMX XNUMX), a także obszaru metropolitalnego Kopenhagi (XNUMX XNUMX XNUMX). Kopenhaga leży na wschodnim wybrzeżu wyspy. Część Amager znajduje się po drugiej stronie miasta. Jest oddzielony od Malmö (Szwecja) Cieśniną Oresund. Oba miasta są połączone koleją i drogami przez most Oresund.

Kopenhaga została założona jako społeczność rybacka Wikingów w sąsiedztwie, obecnie znana jako Gammel Strand w X wieku. Stało się stolicą Danii około XV wieku. Stało się regionalnym centrum władzy w XVII wieku dzięki swoim instytucjom i systemom obronnym. Miasto było stolicą Związku Kalmarskiego w okresie renesansu. Był siedzibą monarchii i zarządzał większością regionu nordyckiego. Tą unią rządził monarcha duński, który pełnił również funkcję głowy państwa. Od XV wieku miasto było kulturalnym i gospodarczym sercem Skandynawii. Unia zakończyła się w 10 roku, kiedy Szwecja się zbuntowała. Miasto zostało odbudowane po epidemii dżumy i pożarze w XVIII wieku. Powstała prestiżowa dzielnica Frederiksstaden i powstały instytucje kulturalne, takie jak Teatr Królewski czy Królewska Akademia Sztuk Pięknych. Duński Złoty Wiek był świadkiem wprowadzenia stylu neoklasycznego do architektury Kopenhagi po kolejnych katastrofach, takich jak atak Horatio Nelsona na flotę duńsko-norweską na początku XIX wieku. Plan Finger, który powstał po II wojnie światowej, sprzyjał rozwojowi budownictwa mieszkaniowego i biznesowego wzdłuż pięciu miejskich linii kolejowych biegnących z centrum miasta.